Η Μαρία Σωτηρέλη μίλησε αποκλειστικά στο iraklis-press24 για την μεγάλη άνοδο του Ηρακλή στην Α1 μπάσκετ Γυναικών, αλλά και το πώς έζησε όλο αυτό το ταξίδι μαζί και με την παρουσία του κόσμου που ήταν δίπλα στην ομάδα από την αρχή της διαδικασίας των πλέι οφ.
Η άνοδος Μαρία ήρθε με δουλειά και προσήλωση. Μετά από το παιχνίδι με τον Άρη, γυρίσατε για μια στιγμή πίσω να δείτε πως ξεκινήσατε;
«Η αλήθεια είναι ότι ξεκινήσαμε με αρκετές αλλαγές στην ομάδα και νέο προπονητή, χωρίς πολλά λόγια αλλά όπως είπες με πολύ δουλειά στο γήπεδο και προσήλωση. Σταδιακά, μέσα από τα παιχνίδια, τις νίκες αλλά και τις κακές στιγμές, δεθήκαμε ως ομάδα, αποκτήσαμε ομοιογένεια και αυτό έβγαινε στο γήπεδο. Από ένα σημείο και μετά, πιστέψαμε ότι μπορούμε να πετύχουμε την άνοδο και τελικά το καταφέραμε».
- Ποια θεωρείς ότι ήταν η πιο δύσκολη στιγμή της ομάδας μέσα στην χρονιά που πέρασε;
«Η πιο δύσκολη στιγμή της ομάδας πιστεύω πως ήταν μετά την δεύτερη ήττα μας στο πρωτάθλημα απο την Πυλαία. Το 0-2 από την Πυλαία, με την οποία θα παίζαμε στα play-off και η αλλαγή προπονητή, η αλήθεια είναι μας είχε ριξεί την ψυχολογία. Το συζητήσαμε μεταξύ μας και μετά από αρκετή δουλειά και συγκέντρωση καταφέραμε αυτό που φαινόταν αδύνατο, την ανατροπή και τη συνέχεια στην επόμενη φάση των play off».
- Το ρωτήσαμε και στις άλλες συμπαίκτριες σου. Ποιο παιχνίδι μέσα στα πλέι οφ θεωρήσατε ότι αποτελεί «κίνδυνο» να μείνετε εκτός και ποιο ήταν το καλύτερο σας;
«Πιστεύω τα 3 ματς με την Πυλαία είχαν τον ίδιο βαθμό «κινδύνου» αφού παίζαμε με την πλάτη στον τοίχο. Υπήρχε το άγχος για τον αποκλεισμό άλλα δεν το αφήσαμε να μας επηρεάσει και έτσι καταφέραμε το 3-2. Το καλύτερό μας παιχνίδι θα έλεγα ήταν ο τελικός με τον Άρη. Είμασταν συγκεντρωμένες και αφοσιωμένες στο στόχο μας, αυτό μαζί με το πάθος και τη θέληση μας, έφερε το επιθυμητό αποτέλεσμα».
- Όταν είδες το Ιβανώφειο γεμάτο πως ένιωσες; Και γενικά είδαμε ότι δεν το περιμένατε για γυναικείο τμήμα και ειδικά στην Ελλάδα που δεν έχουν στηριχθεί τα γυναικεία τμήματα όσο πρέπει.
«Το γεμάτο γήπεδο ήταν κάτι που ομολογώ δεν το περίμενα. Πρωτή φορά έζησα κάτι τέτοιο στο γήπεδο. Τα συναισθήματα μου εκείνη τη στιγμή ήταν απερίγραπτα, το γεμάτο Ιβανώφειο βοήθησε αρκέτα εμένα και την ομάδα, ψυχολογικά. Δεν είναι ένα συνηθές φαινόμενο, τόσος κόσμος να έρχεται να δεί γυναίκειο μπάσκετ και αυτό μας έδωσε ακόμη ενα κίνητρο να προχωρήσουμε προς το τελικό στόχο. Εύχομαι να συνεχιστεί αυτή η στήριξη του κόσμου του Ηρακλή και στην Α1 και γενικά ο κόσμος να στραφεί και προς τα γυναικεία τμήματα διότι πιστεύω το αξίζουν».
- Ο τελικός είχε κόσμο και από τις δυο ομάδες. Τι έλεγες σε συγγενείς και φίλους όταν ολοκληρώθηκε ο αγώνας;
«Η οικογένεια μου, δυστυχώς, δεν μπορούσε να παρευρεθεί και να δει απο κοντά την εντυπωσιακή ατμόσφαιρα που επικρατούσε στο κλειστό γήπεδο της Μίκρας. Μόλις τελείωσε ο αγώνας, είχα λάβει άπειρα μηνύματα απο δικά μου άτομα, που παρακολουθούσαν μέσω live streaming, που μου έδιναν συγχαρητήρια και μου έλεγαν πόσο θα ήθελαν να βρίσκονταν εκεί να δουν ένα τόσο δυνατό αγώνα αλλά και σε ένα τέτοιο όμορφο κλίμα που δημιουργήθηκε απο το κόσμο των δύο ομάδων»
- Η επόμενη χρονιά στην Α1. Θα ήθελες να παραμείνεις;
«Για την ώρα δεν είχα το χρόνο να το σκεφτώ, αν και η συμμετοχή στην Α1 είναι ένας στόχος που θέλω να υλοποιήσω. Από τη μεριά μου, σίγουρα θα ήθελα να συνεχίσω να παίζω με τα χρώματα του Ηρακλή αλλά θα πρέπει να περιμένω και τις αποφάσεις της ομάδας. Ο Ηρακλής θα έχει πάντα μια ξεχωριστή θέση στη καρδιά μου».
- Το δικό σου μήνυμα στον κόσμο του Ηρακλή που αγκάλιασε την προσπάθεια σας;
«Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κόσμο του Ηρακλή που ήταν δίπλα μας και μας στήριξε καθ’όλη την διάρκεια των play off. Ήταν πραγματικά υπέροχοι και μας χάρισαν αξέχαστες στιγμές. Ελπίζω να συνεχίσουν να στηρίζουν την προσπάθεια του γυναικείου τμήματος, αφού είναι κάτι που το αξίζει».
