Ο Λάκης Παπαϊωάννου διετέλεσε ένα από τα μεγάλα αγωνιστικά όπλα του Ηρακλή στην επταετία που πέρασε από τον «Ημίθεο». Ο Κατερινιώτης βετεράνος ποδοσφαιριστής των «κυανόλευκων» αγωνίστηκε από το 1979 έως το 1986 στον Ηρακλή έχοντας 179 συμμετοχές και 36 τέρματα, ενώ έζησε και την κατάφορη αδικία του 1980 που έφερε και τον χαμένο τελικό από την Καστοριά, γεγονός το οποίο διηγείται και μέσω του «iraklis-press24».
Αναλυτικά
- Πως έγινε η μεταγραφή σας από τον Πιερικό στον Ηρακλή και τι προτάσεις είχατε εκείνη την εποχή;
«Η μεταγραφή μου υπήρξε άκρως επεισοδιακή καθώς με διεκδικούσαν όλες οι μεγάλες ομάδες όπως Παναθηναϊκός -ΑΕΚ-ΠΑΟΚ-Άρης και με ποσό αστρονομικό για την εποχή με κέρδισε τελικά ο ΗΡΑΚΛΗΣ».
- Τι έλειψε από εκείνη την ομάδα και δεν πήρε τίτλους με τόσους καλούς παίκτες που πλαισίωναν και την Εθνική ομάδα;
«Οι μηχανισμοί του συστήματος;; Το ίδιο αναρωτιέμαι κι εγώ και πολλοί φίλαθλοι φαντάζομαι, καθώς και ομάδα με σπουδαίους παίχτες είχαμε και κόσμο που γέμιζε τα γήπεδα εντός κι εκτός έδρας για να απολαύσει ωραίο ποδόσφαιρο και να χειροκροτήσει αυτή τη σπουδαία ομάδα. Αφήνω την ερώτηση λοιπόν να εκκρεμεί…».
- Πως ζήσατε τον υποβιβασμό του 1980 και πως νιώσατε; Και τι συναισθήματα σας άφησε μετά από τόσα χρόνια που συνέβη ξανά το ίδιο το 2011 και 2017;
«Πολύ σκληρό και για την ομάδα και τον κάθε παίχτη ξεχωριστά και για τους φιλάθλους της βεβαίως να αποδεχτεί την έξω αγωνιστική πτώση με ότι συνεπάγεται αυτό. Καθώς είχα πλήρη συμμετοχή και στις δύο περιπτώσεις- γεγονότα- τα συναισθήματα παραμένουν έντονα ακόμα και τώρα. Νοιώθω απέραντη οργή και θυμό γι αυτή την κατάπτυστη αδικία που υπέστη η ομάδα μου».
- Το 1980 εκτός από τον εξωαγωνιστικό υποβιβασμό χάθηκε και ένας τίτλος αυτός με την Καστοριά; Έπαιξε ρόλο η απόφαση και στην ψυχολογία σας ενόψει εκείνου του τελικού;
«Σαφώς και έπαιξε ρόλο και επηρέασε την ψυχολογία μας, διότι η ευθύνη ήταν συνολική και όλων των παιχτών, ωστόσο θα πρέπει να επισημάνω εδώ, τη συγκινητική στήριξη και δυναμική παρουσία του κόσμου μας προς την ομάδα».
- Ήσασταν από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές εκείνης της εποχής. Οι παλιοί στον Ηρακλή έχουν να λένε για εκείνες τις ομάδες του Ηρακλή με εξαιρετικούς παίκτες που δεν πήραν ένα πρωτάθλημα ή έστω ένα Κύπελλο Ελλάδος.
«Κατάφωρη αδικία που έχει μεταλλαχθεί σε πικρία που νοιώθω μέχρι και σήμερα. Από την άλλη δε γίνεται να μη σταθούμε και σε μια άλλη πολύ σημαντική στιγμή του Ηρακλή. Την κατάκτηση του Βαλκανικού κυπέλλου το 1985 αποκλείοντας σπουδαίες ομάδες της εποχής όπως -Γαλατά Σαραϊ – Άνκαρα σπορ και Άργκες Πιτέστι και μάλιστα σε διπλούς αγώνες».
- Υπήρξατε και στέλεχος της ΠΑΕ Ηρακλής σε διοικήσεις αλλά κάτι δεν σας άρεσε και αποτελέσατε παρελθόν. Τι πρέπει να αλλάξει ο Ηρακλής σχετικά με όλα αυτά που έχουν συμβεί την τελευταία εικοσαετία;
«Κλήθηκα στον Ηρακλή, να προσφέρω τις υπηρεσίες μου, καθ’ ότι γνώριζαν πολύ καλά οι ειδήμονες το πάθος μου για την ομάδα. Προσέφερα στο μ
μάξιμουμ και σε όλα τα επίπεδα όπου και ότι χρειάστηκε ( αυτό άλλωστε είναι γνωστό τοις πάσι…)
Από την άλλη και ότι αφορά στην αποχώρησή μου, αρχική μου σκέψη ήταν και είναι, πως πρέπει να δίδεται χώρος και σε άλλους ανθρώπους να δοκιμαστούν, να αποδοκιμαστούν ίσως….Το δίλλημα για μένα ήταν να παραμείνω ή να αποχωρήσω; Προτίμησα βεβαίως το δεύτερο και
εκ του αποτελέσματος φάνηκε αν τελικά έπραξα καλώς ή όχι.
Το τι πρέπει ν’ αλλάξει στον Ηρακλή ασφαλώς και δεν μπορεί να ειπωθεί σε λίγες γραμμές. Προσωπικά, πέρα από τη γνώση και την εμπειρία, γνωρίζω ακριβώς τι απαιτείται να γίνει, καθώς η δεκαετής συνεργασία μου με την ΑRSENAL συνέβαλλε σημαντικά σ’ αυτό. Με εμπλούτισε γνώση και γνώσεις σε όλα τα επίπεδα, που ουδεμία σχέση έχουν με τα εδώ δεδομένα. Από τμήματα υποδομής και διοίκησης, τεχνικά τιμ – staff -marketing- επικοινωνία και δημόσιες σχέσεις και τόσα άλλα, άπειρα… που είναι αδύνατο να αναφερθώ λεπτομερειακά σ’ αυτά».
- Θα επιστρέφατε στον Ηρακλή αν σας το ζητούσαν;
«Εάν υπάρξουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις τότε και μόνο τότε. Άλλωστε είναι γνωστό ( έως γραφικό) το πάθος και η αγάπη μου για την ομάδα κι αυτό δεν πρόκειται να σβήσει ποτέ».
- Και το δικό σας μήνυμα στον κόσμο του Ηρακλή ;
«Το θέμα είναι πια πολύ ευαίσθητο, όπως και οι ισορροπίες του, καθώς ο Ηρακλής πέρασε και περνάει συμπληγάδες. Δεν αρκεί πια μόνο η αγάπη εκ του μακρόθεν, χρειάζεται δυνατή υποστήριξη, παθιασμένη συμμετοχή για να βρει η ομάδα μας τον δρόμο που της αξίζει».
