Ο Γιάννης Παπαδόπουλος είναι από τα παιδιά που ξεκίνησαν στον Ηρακλή. Το ταλέντο του ξεχείλιζε και έτσι πριν ακόμα συμπληρώσει τα 18 του χρόνια φόρεσε την φανέλα της πρώτης ομάδας.
Η επιστροφή του μετά από χρόνια δεν συνδυάστηκε έτσι όπως θα ήθελε ο ίδιος. Δεν μετάνιωσε που έφυγε γρήγορα όταν ήταν νεαρός. Στο Iraklis-press-24 ανέφερε ακόμα πολλά σημαντικά πράγματα που συνέβησαν πρόπερσι και όχι μόνο…
Αναλυτικά
- Γιάννη ας τα πάρουμε από την αρχή, όταν και πήγες στον Ολυμπιακό. Πιστεύεις ότι ήταν βιαστική η κίνηση να κατέβεις στον Πειραιά με τόση ανταγωνιστικότητα στο ρόστερ;
« Εκ των υστέρων μπορούμε να πούμε πολλά. Θεωρώ πως εκείνη την στιγμή μου παρουσιάστηκε μια ευκαιρία και έπρεπε να την αρπάξω από τα μαλλιά, γιατί αυτή η ευκαιρία μπορεί να μην μου παρουσιάζονταν ξανά. Εκείνο το καλοκαίρι υπήρξε και πρόταση από ομάδα του εξωτερικού (σ.σ. Σεντ Ετιέν). Το θέμα ήταν ότι η ομάδα είχε ανάγκη από χρήματα και αυτή του Ολυμπιακού ήταν η καλύτερη οικονομικά. Ο Ηρακλής εκείνο το διάστημα φαίνονταν ότι κάποια στιγμή θα οδηγηθεί στον γκρεμό μετά την φυγή του Μπάμπη Ξανθόπουλου. Πίστευα στις δυνατότητες μου και λίγο η άγνοια, λίγο το νεαρό της ηλικίας πήρα την απόφαση να κατέβω στον Πειραιά. Το θέμα είναι πως δεν μετανιώνω που πήγα στον Ολυμπιακό γιατί ήταν μια τεράστια εμπειρία για εμένα, αλλά και το πιο σημαντικό ήταν που βοήθησα τον Ηρακλή οικονομικά για την επόμενη χρονιά».
- Ξεκίνησες πολύ δυνατά την καριέρα σου σαν επαγγελματίας, παίζοντας νωρίς-νωρίς στην Α’ Εθνική, πετυχαίνοντας και γκολ. Πως ένιωσες όταν έπαιξες μπροστά στον κόσμο του Ηρακλή;
« Από 17 χρονών ξεκίνησα να παίζω, καθώς εκπλήρωσα το όνειρο μου νωρίτερα απ’ ότι περίμενα. Θυμάμαι το ντεμπούτο μου μέσα στο Καυτανζόγλειο με αντίπαλο τον Άρη, όπου είχαμε χάσει 0-2 το 2006 αν θυμάμαι καλά. Μπήκα αλλαγή στην θέση του Πουρσανίδη στο 19’ λεπτό και όταν πάτησα τα πόδια μου στο χορτάρι ένιωσα ένα μούδιασμα. Είχα δακρύσει κιόλας γιατί εκπληρώνονταν ένα όνειρο και πόσο μάλλον μπροστά στον κόσμο της ομάδας που αγαπάς».
- Ο Γιάννης Παπαδόπουλος έπαιξε σε αρκετές ομάδες. Αν γυρνούσες τον χρόνο πίσω, τι θα άλλαζες; Τις επιλογές ομάδων, κάτι από το αγωνιστικό;
«Για να είμαι ειλικρινής δεν το σκέφτομαι αυτό πλέον. Ότι έκανα τότε ήταν δικιά μου επιλογή, είτε σωστή ή είτε όχι δεν την μετανιώνω. Έκανα πολλά λάθη στην καριέρα μου τότε, είτε με επιλογές και ενίοτε στο αγωνιστικό και άλλες από θέμα νοοτροπίας. Αυτές ήταν οι επιλογές μου και αυτές έχουν φτιάξει αυτό που είμαι σήμερα σαν άνθρωπος. Τα έχω πολύ καλά με τον εαυτό μου, οπότε δεν θα άλλαζα τίποτα από το παρελθόν μου».
- Επέστρεψες πάλι, όμως δεν είχες τον χρόνο συμμετοχής που θα ήθελες. Πήρες των ομματιών σου και έφυγες, αφήνοντας πολλές αιχμές. Τι σε σάστισε και αποχώρησες από την ομάδα πρόπερσι;
« Το περσινό ήταν κάτι ανεπανάληπτο. Όλο το πράγμα «βρωμούσε» από το καλοκαίρι. Όπως είχα πει σε συνέντευξη μου σε ραδιόφωνο μετά την αποχώρηση μου. Ότι υπήρχε κοροϊδία από την πλευρά της διοίκησης προς όλους, από τους παίκτες μέχρι τους οπαδούς μας. Εγώ δυστυχώς δεν είχα συμμετοχές, καθώς ταλαιπωρήθηκα από τραυματισμούς, αλλά μόλις έγινα καλά και ήμουν έτοιμος να παίξω, ο τότε προπονητής έλεγε σαν δικαιολογία ότι δεν είχα ρυθμό. Λογικό είναι αυτό, καθώς πως θα βρω ρυθμό αν δεν παίξω; Ο Ρόκα άρχισε να με χρησιμοποιεί, όταν και μετά από 2-3 αγωνιστικές αποτέλεσε παρελθόν και μετέπειτα ήρθε ο Τροϊζι. Δυστυχώς που το λέω, από την 3η του ημέρα στην ομάδα αναγκάστηκα να μαλώσω μαζί του . Όλο αυτό το έκανα γιατί ήθελα να παίξω! Μετά από εκείνο το περιστατικό με ξεκινάει βασικό μέσα στην Καλαμαριά και μου δίνει και το περιβραχιόνιο και «πορώθηκα» όταν μπήκα μέσα σαν αρχηγός. Μην στα πολυλογώ, η ομάδα πήρε το διπλό απέναντι στην φορμαρισμένη τότε Καλαμαριά και μετά παίζαμε με τον Κισσαμικό στο Καυτανζόγλειο. Ο κ. Τροϊζι λέει την εντεκάδα και δεν ήμουν πουθενά! Καθόμουν με τον Κούσα στον πάγκο και του έλεγα ότι δεν θα μπω ούτε αλλαγή, γεγονός το οποίο θα με κάνει να αποχωρήσω, πράγμα και το οποίο συνέβη. Ότι έλεγα εκείνη την ημέρα στον συμπαίκτη μου έγινε πράξη, αποχωρώντας από την ομάδα, διότι κατάλαβα ότι παίζονται άλλα πράγματα. Ότι και να μου έκαναν πέρσι, ο Ηρακλής είναι ιδέα και δεν είναι οι άνθρωποι που περνάνε σαν περαστικοί από την ομάδα. Και ο Ηρακλής πάντα θα είναι η ομάδα μου».
- Ο Ηρακλής είναι ένα εξιλαστήριο θύμα που πληρώνει τις αποκαλούμενες «εξυγιάνσεις» στον Ελληνικό ποδόσφαιρο. Το δικό σου σχόλιο για τις συνθήκες που δεν έχουν αλλάξει και πάνε προς το χειρότερο;
« Ο Ηρακλής ήταν, είναι και θα είναι το εξιλαστήριο θύμα. Είμαστε εύκολη λεία για αυτούς και έτσι μας θεωρούν. Ο Ηρακλής πρέπει να βρει τρόπο να δυναμώσει σ’ όλα τα επίπεδα του και σε όλα τα τμήματα. Οι συνθήκες θα συνεχίζουν να πηγαίνουν προς το χειρότερο, αλλά ο Ηρακλής πρέπει να βρει τρόπο να επιβιώσει απ’ όλο αυτό».
- Τι δεν πήγε καλά στην ομάδα που τελικώς υποβιβάστηκε με διοίκηση Τομ Παπαδόπουλου;
« Όλα πήγαν στραβά και τίποτα δεν λειτουργούσε. Απλήρωτοι παίκτες και προσωπικό, πως θα πάει μια ομάδα έτσι μπροστά; Και το χειρότερο; Η κοροϊδία! Εκ των υστέρων μπορούμε να πούμε για την ομάδα θα ήταν καλύτερα αν έμενε με την προηγούμενη διοίκηση».
- Δεν έκρυψες την αγάπη σου για τον Ηρακλή. Τι πιστεύεις ότι χρειάζεται για να αλλάξουν τα πράγματα στον ποδοσφαιρικό «Ημίθεο» ;
« Αυτό που χρειάζεται ο Ηρακλής είναι επενδυτής και να γίνει διοίκηση από Ηρακληδείς, όπως την χρονιά 2017/2018 που η ομάδα ήταν στην Γ’ Εθνική και εκείνη η διοίκηση τα είχε πάει περίφημα».
- Το δικό σου μήνυμα στον κόσμο του Ηρακλή που πηγαίνει παντού;
« Ο κόσμος πρέπει να συνεχίσει να ακολουθεί την ομάδα… Ότι έχει απομείνει απ’ αυτό τον σύλλογο είναι ο κόσμος. Και τώρα ο Ηρακλής μας χρειάζεται πιο πολύ από ποτέ για να επιβιώσει».
- Πως περνάς τον χρόνο σου στην καραντίνα;
« Βρίσκομαι στην Βέροια με έναν αδερφικό μου φίλο μέχρι να τελειώσει όλο αυτό με τον ιό. Προπονούμε κάθε ημέρα, βλέπω ταινία, διαβάζοντας παράλληλα και βιβλία».
