Χρονολογία 2010-11.
Μετά τη νίκη επί του δαφνοστεφανομένου , μας δίνονται, αν θυμάμαι καλά, περίπου 1.100-1.200 εισιτήρια για το παιχνίδι με τον Ατρόμητο στην Αθήνα. Συνάντηση που αλλού, έξω από τον ναό, το Ιβανώφειο, εκεί πάνω στην Αγίου Δημητρίου.
Τα πούλμαν αναμμένα με τις μηχανές να δουλεύουν και τα λαρύγγια να ζεσταίνονται με μπύρες, καφέδες, ρετσίνες και συνθήματα, με μια καλή αρχή με νίκη επί του ολυμπιακού λογικό ήταν να έχουμε πάθος για την πρώτη εκδρομή της σεζόν. Ξεκινάμε μέσα στα πούλμαν οι περισσότεροι, κάποιοι με αμάξια. Φυσικά ετοιμάζαμε κάτι τρελό για το ματς εκεί.
Στη διαδρομή δε μας έλειψαν καθόλου οι φίλοι μας οι τσέοι, που ή θα ήταν στο κομβόι μαζί μας ή θα μας σταματούσαν κάθε τρεις και λίγο. Το αποτέλεσμα αυτό ήταν να φτάσουμε Περιστέρι λίγο μετά την έναρξη του ματς.
Μέσα είχε καμιά 100 άτομα που περίμεναν τα πούλμαν να έρθουν και αυτά. Εκεί φάγαμε πόση ώρα γιατί όταν κάνεις ντου έχεις και τα ανάλογα εμπόδια. Λίγο playstation με street fighter με τους γνωστούς τσέους , που στην τελική δε κατάφεραν να κρατήσουν το λαό του ΗΡΑΚΛΉ έξω, πολλοί οι οποίοι δεν είχαμε και το πολυπόθητο χαρτάκι εισιτηρίου.
Όπως είπα πιο πριν, είχαμε ετοιμάσει κάτι ωραίο αλλά με τη βροχή και το ότι μπήκαμε στο πέταλο μισή ώρα μετά ακυρώθηκε. Κερκίδα κόσμημα, με έναν λαό να δείχνει τη δυναμική του και να φωνάζει ασταμάτητα. Οπαδική νίκη εντός και εκτός γηπέδου. Στο φεύγα φυσικά είχαμε το κόμπλεξ των τσέων και να προκαλούν πάλι με αποτέλεσμα πάλι να παίζουμε τόμπολα μαζί τους. Τι άλλο μπορεί να θέλει ένας οπαδός, νίκη με τους άλλους οπαδούς, τους τσέους και της ομάδας του. Φυσικά το Χ εκτός έδρας θεωρείται και νίκη. Σολτάνι και γκολλλλλλ.
Ακόμα καίγεται το πέταλο.