Υπάρχουν πάρα πολλά θέματα να ασχοληθούμε στον Ηρακλή, όμως θα σταθούμε στα περί γραφικότητας στο θέμα του Λάζαρου Λάμπρου για λίγο, αφού τότε κάποιοι μας έβγαζαν κομπλεξικούς και αδαής, όπως και κόμπαζαν υπέρ του μεγαλομετόχου που έσωσε τότε τον Ηρακλή.
Εκείνο το βράδυ σε γνωστό ταβερνάκι που λέει και ένα λαϊκό άσμα, ο Σπύρος Παπαθανασάκης έδινε τα χέρια με τους «ασπρόμαυρους» για την πώληση του Λάμπρου, καθώς υπήρξε μεγάλο κίνδυνος τότε για τον «Καναδό» να αντιμετωπίσει πρόβλημα με την δικαιοσύνη για χρέος των 300 και παραπάνω χιλιάδων ευρώ.
Οι γραφικοί τότε εμείς λέγαμε για εσχάτη προδοσία, αλλά και γεγονότα καταστολών που υπήρχαν, αλλά αυτό δεν ήταν πρόβλημα τότε, γιατί όλοι γνώριζαν τι γίνονταν τότε και ποιος διοικούσε. Η βιτρίνα του Παπαθανασάκη και των υπολοίπων άπραγων, αλλά στο βάθος η στεριά.
Τώρα ο νεαρός μεσοεπιθετικός παίρνει ελάχιστο χρόνο συμμετοχής, χωρίς να παίρνει αυτό που έδειχνε στον Ηρακλή και στην Ολλανδία. Αυτές οι τακτικές λοιπόν θυμίζουν εποχές που αυτοί που έκραζαν αυτό που δεν είναι, έγιναν αυτό που ήθελαν να είναι! Τώρα είναι και κάποιοι που το παρουσιάζουν και ως δικαιοσύνη για όσα έκανε μια άλλη ομάδα.
Ωραία πράγματα..
Το ταλέντο του νεαρού δεν το αμφισβητεί κανείς, όμως τώρα οι συμμετοχές του είναι μηδαμινές και τώρα τι έχουν να πούνε αυτοί που έλεγαν ότι θα χάνονταν στον Ηρακλή και στους άλλους θα διέπρεπε;
Μάλλον ήθελαν να πούνε, γιατί δεν μπαίνετε σε σκεπή του βορρά να έχετε το κεφάλι σας ήσυχο; Μάλλον αυτό θέλατε να πείτε..
Αυτά προς αποκατάσταση της αλήθειας…
Τον Ηρακλή δεν θα τον έσωνε έτσι και αλλιώς, ο γνωστός-γνωστός, οπότε συνεχίστε να κομπάζετε για τον συγκεκριμένο και αφήστε τα περί ηθικότητας και δικαιοσύνης για κάποιους που γνωρίζουν καλά.
Ακόμα και στην Γ’ ΕΠΣΜ ενοχλεί ο Ηρακλής, όπως και στα άλλα αθλήματα!
