Ο Γιώργος Μαντζιούκης με ανάρτηση του στα μέσα κοινωνικού δικτύου ανάρτησε το τέλος της εκπομπής του από τον σταθμό του Λίμπερο μετά από 15 χρόνια
Αναλυτικά η ανάρτηση του συναδέρφου
Μετά από 15 ολόκληρα χρόνια, η συνεργασία μου με τον Libero 107.4 ολοκληρώθηκε. Σχεδόν μισή ζωή μου σε αυτόν τον σταθμό, νιώθω ότι έδωσα όλο μου το είναι, από το 2004 με διευθυντή τον Νίκο Τζαντζαρά όταν και δημιουργήθηκε, μέχρι και σήμερα που πραγματοποίησα την τελευταία «Ώρα Για Μπλε». Οικονομικοί-βιοποριστικοί, επαγγελματικοί και προσωπικοί λόγοι δεν μου επιτρέπουν να συνεχίσω και φυσικά αυτό σημαίνει και αλλαγή στη ζωή και καθημερινότητα μου, καθώς όλα αυτά τα χρόνια ήμουν πίσω από ένα μικρόφωνο.
Θέλω να ευχαριστήσω τον σταθμό που μου έδωσε την ευκαιρία να ζήσω ένα παιδικό μου όνειρο και να γίνω ρεπόρτερ του Ηρακλή. Στιγμές ανεπανάληπτες, αξέχαστες, εμπειρίες, ιδιαίτερες. Αγώνες, συνεντεύξεις, ταξίδια, κάθε είδους δυνατό συναίσθημα αλλά και δύσκολες καταστάσεις, που δυστυχώς όσο περνούσαν τα χρόνια αυξανόταν. Ένα όνειρο που δυστυχώς συνοδευόταν και από «άρρωστες» στιγμές, με γεγονότα που δεν θέλω να θυμάμαι, τα οποία δυσκόλευαν την καθημερινότητα μου και τον τρόπο ζωής μου.
Θέλω να ευχαριστήσω τον σταθμό όπου με διευθυντή τον Γιώργο Ζαγόρα το 2006, μου έδωσε την ευκαιρία να κάνω εκπομπές αποκλειστικά για τον Ηρακλή. Την «Ώρα Για Μπλε», που αγάπησα και αγαπώ όσο τίποτα άλλο στη δημοσιογραφική μου πορεία, το «παιδί μου», την εκπομπή για την οποία θυσίασα τα πάντα ώστε να υπάρχει. Ευχαριστώ φυσικά για ακόμα μία φορά τους Γιάννη, Παύλο και Πέτρο που για τρεις σεζόν από το 2007 έκαναν την εκπομπή, με εμένα στη δημοσιογραφική υποστήριξη. Από τον υποβιβασμό του ποδοσφαιρικού Ηρακλή στη Δ΄Εθνική ως και σήμερα η εκπομπή δεν σταμάτησε ποτέ, με εμένα στο στούντιο και σε όλα τα υπόλοιπα, ρεπορτάζ, συνεντεύξεις για όλα τα τμήματα του συλλόγου. Παρά τους υποβιβασμούς σε ποδόσφαιρο, μπάσκετ και βόλεϊ, ο Libero 107.4 δεν έκοψε ποτέ την εκπομπή και ήταν ο μοναδικός σταθμός που διατήρησε για τόσα πολλά χρόνια μια εκπομπή για τον Ηρακλή.
Το πώς κρατιόταν αυτή η εκπομπή βέβαια το ξέρω εγώ και συγκεκριμένοι φίλοι μου. Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους χορηγούς που όλα αυτά τα χρόνια με στήριξαν οικονομικά και ηθικά, προκειμένου αυτή η φωνή του Ηρακλή να μη σβήσει. Ένας καθημερινός αγώνας, μία καθημερινή ασταμάτητη μάχη ώστε να προσφέρω στους φιλάθλους της ομάδας για τόσα χρόνια ενημέρωση, καθώς δυστυχώς στους υπόλοιπους ραδιοφωνικούς σταθμούς η λέξη Ηρακλής ακούγεται 5 λεπτά μέσο όρο την ημέρα.
Δυστυχώς στο συγκεκριμένο ρεπορτάζ (σε σύγκριση με άλλες ομάδες) ήμουν απελπιστικά μόνος και κάλυπτα όλα τα αθλήματα του Ηρακλή, προσπαθώντας όλα αυτά τα χρόνια να ενημερώνω τον κόσμο για τα πάντα, περιγράφοντας ακόμα και αγώνα πόλο Α2 Ανδρών. Με τα σωστά μου και τα λάθη μου, πιστέψτε με ότι έδωσα ό,τι είχα και δεν είχα, όχι μόνο εντός αέρα.
Ένιωσα ευλογημένος που είχα την δυνατότητα να προβάλλω όλα τα τμήματα του Ηρακλή, καθώς δυστυχώς αυτό μπορούσε να γίνει μόνο από την Ώρα Για Μπλε. Ένιωσα ευτυχισμένος όταν στα 107 χρόνια του Ηρακλή ήρθαν στο στούντιο 107 παιδιά-αθλητές από τις ακαδημίες του συλλόγου. Ένιωσα και νιώθω χαρούμενος όταν αυτά τα παιδιά με συναντούν στα γήπεδα και με αγκαλιάζουν ακόμα. Νιώθω τυχερός που έκανα αληθινούς φίλους μέσα από την εκπομπή.
Δεν γεννήθηκα δημοσιογράφος και αυτό το συναίσθημα της αγάπης για τον Ηρακλή μου το μετέφερε ο πατέρας μου πηγαίνοντας με στο Καυτανζόγλειο το 1985. Χωρίς την αγάπη και στήριξη των γονιών μου και της οικογένειας μου δεν θα μπορούσα ούτε μία μέρα να λειτουργήσω.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους εσάς, πιστούς ακροατές της Ώρας Για Μπλε που για 13 ολόκληρα χρόνια και κάθε μέρα 19.00-20.00 ακούγατε την εκπομπή και συμμετείχατε σε αυτήν. Μου δίνατε δύναμη και συμπαράσταση κάθε φορά. Υπήρχαν βέβαια συχνά και δύσκολες στιγμές, με ακροατές που ήθελαν να επιβληθούν εντός και εκτός εκπομπών, με ορισμένους που χρησιμοποιούσαν και άλλους τρόπους για να κράξουν, βρίσουν, απειλήσουν κλπ. Αυτά δεν θέλω να τα θυμάμαι αλλά σίγουρα έπαιξαν τον ρόλο τους.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον φίλο και συνάδελφο μου Χαρίλαο Χαρίτωνα ο οποίος για πολλά χρόνια μας προσέφερε αφιλοκερδώς το ιδιαίτερο σχόλιο του στην εκπομπή. Ευχαριστώ κι τους συναδέλφους ρεπόρτερ του Ηρακλή που όποτε χρειαζόταν έβγαιναν στην εκπομπή.
Εύχομαι η Ώρα Για Μπλε να μην σταματήσει και να βρεθεί κάποιος που θα με διαδεχθεί. Εύχομαι ο Libero 107.4 να παραμείνει ο σταθμός που θα παίζει περισσότερο Ηρακλή σε σχέση με άλλους που τον έχουν παραμελήσει. Εύχομαι να αλλάξουν όλα και ο Ηρακλής να γίνει ξανά αυτός που θέλουμε σε όλα τα επίπεδα. Και για να μην παρεξηγηθώ, η συγκεκριμένη εξέλιξη στη δημοσιογραφική μου πορεία και στη ζωή μου θα ήταν ίδια ακόμα και αν ο Ηρακλής έπαιζε στη Σούπερ Λίγκα. Όπως λέει ένας κολλητός μου, αυτό που έκανα τόσα χρόνια δεν ήταν επάγγελμα και το διατηρούσα λόγω της τρέλας μου για τον Ηρακλή. Μιας τρέλας που πολλές φορές μου έκανε κακό κλείνοντας άλλες επαγγελματικές πόρτες, αλλά δεν το μετάνιωσα ποτέ.
Τον Ηρακλή φυσικά και θα συνεχίσω να τον παρακολουθώ στο γήπεδο, αυτό δεν αλλάζει. Αυτό που ελπίζω να αλλάξει μέσω της νέας μου επαγγελματικής στέγης (δεν ξέρω ακόμα ποια θα είναι) είναι η ηρεμία μου και αυτό για το οποίο οι πραγματικοί μου φίλοι με έκραζαν τόσο καιρό. «Κοίτα και λίγο τον εαυτό σου, όχι μόνο τον Ηρακλή».
Θα σας παρακαλούσα να σεβαστείτε την συγκεκριμένη εξέλιξη και να μην μπούμε στη διαδικασία τηλεφωνημάτων και μηνυμάτων-ερωτήσεων για περαιτέρω εξηγήσεις. Δεν γινόταν διαφορετικά. Γράφω τόση ώρα μέσα από την καρδιά μου και πιστέψτε ακόμα δεν έχω συνειδητοποιήσει ότι δεν θα ξαναπάω στο Libero για εκπομπή και ότι δεν θα περιγράψω Ηρακλή. Ήρθε όμως η στιγμή να ακούσω μία και μοναδική φορά αυτούς που με αγαπάνε πραγματικά και να αναζητήσω την ηρεμία μου και μία καλύτερη επαγγελματική προοπτική.
Σας ευχαριστώ όλους και ζητώ συγγνώμη για τα λάθη μου κι αν ποτέ ενόχλησα, αδίκησα ή πίκρανα κάποιους. Να σας έχει ο Θεός καλά…
